با گشتن در وبلاگ های مختلف و خواندن پست ها شاید به جرات می توان گفت که تقریبا نزدیک به همه ی آنها حرف های دیگران است که کپی شده اند. شاید بیش از 95%. البته منظورم بلاگ های شخصی است که انتظار می رود حرف دل صاحب آن باشد. ولی متاسفانه پر از کپی هستند. چه لزومی دارد که ما دست به دزدی بزنیم تا وبلاگمان را با حرف های قشنگ پر کنیم. من ترجیح می دهم چرت و پرت بنویسم یا اصلا چیزی ننویسم ولی اگر چیزی نوشتم مال خودم باشد زائیده ذهن خودم. حرف های ما فرزندان ما هستند زائیده خود ما. چه خوب چه بد. من فرزندان دیگران را به نام خودم در خانه ام راه نمیدهم.